Ik ben opgegroeid in een dorp omringd door grote steden en ik hield van elk klein beetje van de natuur dat ik maar kon vinden. Mijn gevoel van duurzaamheid en liefde voor de natuur zijn geworteld in mijn opvoeding en toen ik 10 jaar oud was, wist ik al dat ik voor Greenpeace wilde werken. Het is niet verrassend dat ik Milieukunde ben gaan studeren voor mijn Bachelor. Ik wilde meer leren over klimaatverandering en duurzaamheid, vooral zodat ik kon bijdragen aan het verbeteren van de wereld. Tijdens deze jaren ben ik op uitwisseling geweest in Melbourne, waarna ik door Australië, Nieuw-Zeeland en Thailand heb gereisd. In deze periode heb ik zoveel moois gezien, maar ben ik mij ook gaan realiseren dat veel van deze plekken bescherming nodig hebben van en tegen mensen. Vanaf dat moment is mijn perspectief op natuurbehoud veranderd. Vóór deze ervaring was mijn motivatie voornamelijk om de natuur te beschermen. Hierna ben ik meer bewust geworden van de grote rol die mensen spelen in natuurbehoud en hoe hun perspectieven op de natuur verschillen aan de hand van hun cultuur en behoeften. Ik startte de internationaal gerichte master Forest and Nature Conservation in Wageningen. Mijn thesisonderzoek ging over de effecten van voeding en parasieten op de lichaamscondities van grote herbivoren in Zuid-Afrika. Ik deed ook een studie over het oogsten van bomen voor hars in de Filippijnen. Hoewel Afrika mijn hart had gestolen, ging het onderzoek op de Filippijnen meer over waar ik mijn carriere op wil richten: het creeeren van een duurzame toekomst voor lokale gemeenschappen. Hoewel dit slechts een kleine stap was op weg naar een duurzame planeet, zullen vele kleine stappen de wereld een betere plek maken en ik wil dit proces zoveel mogelijk blijven ondersteunen.